Safari en bosjesmannen

In dit weblog het laatste stuk van onze avonturen.

ARUSHA
Zoals we in het vorige log schreven stonden we toen op het punt om naar Arusha te gaan, de Safari Capital van Tanzania. We hebben op dinsdag de bus naar Arusha genomen. Na 7 uur reizen kwamen we aan in deze drukke stad die bekend staat om het hassle- hassle , wat zoiets betekent als lastig vallen. Nou, meteen toen we uit de bus stapten begrepen we waarom Arusha ook die naam heeft. Van alle kanten kwamen er mannen op ons af, de een met een nog betere aanbieding als de andere. Ze konden ons overal aan helpen, van hotelkamer tot taxi tot safari. We hebben geprobeerd om van ze af te komen maar wat je ook probeert ze zijn erg volhardend. We zijn aardig geweest, we hebben ze genegeerd en we hebben ze afgesnauwd, niets hielp.

SAFARI
De Ngorongoro Crater ligt in het Ngorongoro Conservation Area, een groot vulkanisch gebied. De Crater is 's werelds grootste ononderbroken vulkanische krater ter wereld. Hij is 610 meter diep en meet 260 m2.Ook zijn er tal van verschillende soorten wilde dieren te vinden. Hun aantallen en soorten varrieren doordat ze in en uit de krater kunnen omdat deze niet volledig is afgesloten. De krater wordt omringd door bossen waardoor het voor bijvoorbeeld olifanten een giraffen een stuk moeilijker is om in de krater te komen. Je ziet ze er dan ook zelden.
Wel zijn er buffels, luipaarden, wildebeesten, zebra's, leeuwen, neushoorns, cheeta's, wrattenzwijnen, nijlpaarden en ontelbaar veel vogelsoorten te vinden. Van de hier boven genoemde dieren hebben we alleen het luipaard niet gezien.
De Crater is een bijzondere plaats. Als je boven aan de rand staat en je hebt mooi weer dan kun je de overkant zien. Als je in de Crater bent dan heb je een weids zicht naar alle kanten. Waar je ook kijkt, overal zie je wilde dieren. In het hoogseizoen zie je helaas ook overal safari jeeps. Dat viel bij ons gelukkig wel mee.
We hebben een aantal bijzondere dingen gezien. Zo zagen we een hele grote kudde wildebeesten voorbij trekken meteen toen we de Crater binnen kwamen. Ook hebben we een leeuwin aan het werk gezien toen ze een wildebeest aan het besluipen was, nieuwsgierig gade geslagen door een kudde zebra's. Verder hebben we van veraf een neushoorn gezien en een slapende mannetjes leeuw.
Wat vonden we nu het mooiste in de Crater? Rik vond de grote kuddes wildebeesten het mooist terwijl Patricia helemaal weg is van de zebra's.

JAGEN MET DE BOSJESMANNEN
Na de dag safari stond het jagen met de bosjesmannen gepland. Nou ja, gepland. Er viel weinig te plannen omdat het een nomadische stam is die zich verre houdt van de beschaving. Om met ze te jagen moesten we 's morgens om 5 uur opstaan. Met de jeep gingen we dan op zoek naar de Hadza die zich verplaatsen achter de wilde dieren aan. Ze jagen met name op dikdiks, marmotten en hun lievelingseten: bavianen.
De Hadza is een stam waarvan niemand weet hoe groot die is. De regering heeft geprobeerd ze te tellen en hun levensstijl te veranderen door boeren van ze te maken, maar dat project is mislukt. De Hadza hadden niet de kennis en de wil om zich het boerenleven eigen te maken. Toen het graan en het vee op waren zijn ze weer terug gegaan naar hun oude levensstijl, het jagen. De Hadza jagen nog met pijl en boog, weten hoe ze binnen een minuut vuur kunnen maken met alleen een houten stokje en spreken nog de ouderwetse click taal. Ze zijn met uitsterven bedreigd doordat hun levensstijl ze beperkt in hun mogelijkheden en hun leefgebeid wordt ingeperkt.
Het jagen was een hele bijzondere ervaring. We vertrokken zodra de zon opkwam. Het bijzondere was dat de jagers zich niets van ons aantrokken. Wij wilde met hen mee, dus wij moesten maar zorgen dat we ze bij hielden. In een stevig tempo hebben we een uur of 3 gelopen. Af en toe werd er even rust gehouden zodat ze met elkaar een pijpje konden roken en nieuwe afspraken konden maken. Al die tijd liepen we achter ze aan door droge rivierbeddingen, struikgewas en savannes met baobab bomen. Tijdens de jacht werd er volop met elkaar gecommuniceerd door middel van fluitsiganlen. Soms was het opeens stil en stonden ze klaar met pijl en boog in de hand, helaas vaak voor niets. Pas op het einde was de jacht succesvol: ze hadden 2 marmotten gevangen.
1 Van deze marmotten werd ter plaatse klaar gemaakt. Mensen met een zwakke maag moeten nu misschien even een stukje overslaan.
Er werd een vuurtje gemaakt, het beest werd nog even met zijn kop op de grond gemept zodat ie echt dood was en werd zo in het vuur gegooid. Toen hij lekker zwart was werd hij er uitgehaald en verder klaar gemaakt. Niet echt een prettig gezicht. De kop werd er afgehakt, de buik werd open gesneden en de ingewanden die inmiddels helemaal opgezwollen waren werden eruit gehaald en aan de honden gevoerd die ze met smaak opaten. De marmot werd verder in stukken gesneden. De stukken werden vervolgens weer in het vuur gegooid totdat ze zwart waren. Hierop aten de jagers met smaak het hele beest op. Ze aten zelfs stukken bot op. Het was erg akelig om dit te horen. Uiteindelijk werden de vingers 1 voor 1 afgelikt want hier zat nog bloed aan van het klaar maken. We waren uitgenodigd om een hapje mee te eten maar we hebben dit toch maar afgeslagen. Een BBQ als ontbijt vonden we toch wat te veel van het goede!
Bij terugkomst bij het kamp werd er nog gedanst. Dit wordt na elke succesvolle jacht gedaan om de goden te danken voor het eten. We mochten mee dansen maar ook hier hebben we ons maar niet aangewaagd. Wel heeft Rik een keer mogen schieten met pijl en boog, maar dat bleek toch wel wat oefening te vergen.

MS MANYANYA
We hadden nog een eetafspraak met een collega van Rik van TANESCO. Ook dit was een bijzondere ervaring. Ms Manyanya had gezorgd dat haar familie thuis was en had speciaal lokaal voedsel zoals ughali (soort aardappelpuree) en pilau (rijstgerecht) voor ons klaar gemaakt. We hebben samen met haar en haar jongste dochter gegeten. De rest van de familie moest wachten tot wij klaar waren. Er wonen minstens 5 mensen in het huis: Ms Manyanya, haar 2 dochters, haar moeder en een nichtje. Vaak logeren er ook nog andere familie leden zodat het er een gezelligge en drukke boel is.

HET AFSCHEID
De laatste 2 dagen zijn we naar Kipepeo geweest, het vlinderstrand. We hebben er lekker uitgerust en heerlijk geslapen in een hutje aan het strand. Het zeewater was lekker warm en voor de verandering kwallen vrij. Kortom, we hebben goed uit kunnen rusten.
Helaas moest Patricia woensdagavond op het vliegtuig naar huis. Dit was heel jammer. We hadden beide het idee dat ze er net was en dat er nog veel dingen te zien en te doen waren. Gelukkig voor Rik komt vandaag Wil, zijn moeder, voor ruim 3 weken op vakantie. Het volgende weblog zal gaan over hun avonturen. Helaas voor Patricia is zij al weer moeten beginnen met werken.