Zanzibar continued

Slechts vier uur het ik nodig om van vanuit mijn kamer Zanzibar te bereiken. Vier uur die ik graag in wil leveren, want het sprookjeseiland is een aangename afwisseling mijn Tanzaniaanse thuis: het drukke en wat smerige Dar es Salaam. Begin februari ben ik dan ook voor de tweede maal naar Zanzibar vertrokken. De eerste dagen werd ik vergezeld door Sonja, een studente uit Oostenrijk die ondertussen weer in Europa zit.

LAAGSEIZOEN
Met Sonja heb ik al eerste Jambiani bezocht, een dorp aan de oostkust van Zanzibar. In een groot bungalowpark waren wij de eerste gasten sinds 3 dagen. Het laagseizoen was duidelijk begonnen! We sliepen in een bungalow met uitzicht op de Indische Oceaan. Langs de kuststrook zag ik vrouwen in kleurrijke gewaden kuilen graven op zoek naar krabben en octopussen, kinderen wier verzamelen om het later te drogen in de felle zon en jongeren zonder hulpmiddelen in palmbomen klimmen op zoek naar cocosnoten. ’s Avonds lag ik in mijn hangmat naar de heldere sterrenhemel te kijken, terwijl een paar meter verderop de golven omsloegen. Waar was je nou Patricia?
Hoewel we flink door de werknemers vertroeteld werden, zijn we de volgende dag naar Nungwi vertrokken. Ik wou namelijk duiken en de enige duikschool in Jambiani was gesloten. En Sonja smachte naar meer mensen om haar heen.

ONDERWATERWERELD
Ik kende Nungwi al van mijn kerstbezoek, dus een slaapplaats had ik snel gevonden. Ik heb mijn tentje letterlijk in de achtertuin van de cocktailbar neergezet. Met vier euro is dit de goedkoopste slaapplaats van plaatsje. Een nadeel is dat de cocktailbar pas om 3 uur uur sluit en je daarvoor nauwelijks kan slapen vanwege de muziek...
Zoals ik al verwachtte, liepen er in het toeristische Nungwi wel veel backpackers rond. Niet zoveel als met de kerstdagen, maar zeker een paar honderd. Nadat Sonja was vertrokken, heb ik veel vrienden gemaakt en me rot gelachen om twee Duitsers die elke avond met een ander hoertje naar bed gingen (het prijskaartje van de dame: 9 dollar voor een avond, 13 dollar voor de hele nacht) en daar vol trots over vertelden. Hoe diep kan je zinken!
In Nungwi heb ik twee duiks gemaakt: een stromingduik en een koraalduik. De stromingsduik was een ervaring op zich. Omdat de zee behoorlijk ruig was en de stroming vooral aan de oppervlakte sterk, moesten we vanaf de boot direct naar 5 meter afdalen, en pas onderwater een buddycheck doen. Vervolgens was het go-with-the-flow. Oftewel: laat je meevoeren met de stroming, hou je dieptemeter goed in de gaten en geniet van het onderwaterleven dat aan je voorbij trekt. De boot volgt, dus je hoeft je perslucht niet te verspillen aan een tocht stroomopwaarts. Het diepste punt van de duik was 41 meter en we hebben onderweg veel grote oceaanvissen gezien, waaronder barracuda en tonijn. Terug in de boot werd iedereen spontaan misselijk van al het gehots en geklots. Twee duikers hingen binnen een minuut overboord om de inhoud van hun maag aan de vissen te voeren.
De koraalduik vond plaats bij het koraaleiland Mnemba en was een lust voor het oog. Ik heb vissen in alle kleuren en maten gezien. Voorbeelden zijn de clown-, butterfly-, trigger-, parrot-, trumpet- en trigger fish. Haaien zwemmen ook rond in de wateren rondom Mnemba, maar ik heb ze niet gezien. De ‘tekortkoming’ werd ruimschoots gecompenseerd door mijn gepanserde vriendje: de green turtle. Ik heb er drie gespot van pakweg een meter groot.

STONETOWN
Ik heb mijn verblijf afgesloten met twee nachten StoneTown. Een geweldige stad! Heb uren door de smalle steegjes rond geslenterd en ben ’s avonds naar een Taraab voorstelling geweest. Bij dit muziekoptreden word je geacht om wapperend met geld naar voren te komen als je een act leuk vindt. De lokale bevolking doet dit zelf veelvuldig. Het is fantastisch om te zien hoe sierlijk de Afrikaanse mamma's dansen ondanks hun vaak omvangrijke postuur.
Ik kon het niet laten om ook in StoneTown onder te duiken. Met het bekende One Ocean Divers heb ik een Royal Navy Wreck bezocht. Dit wrak is zo’n 16 m lang is en ligt 30 meter diep. Het wrak bestaat uit twee laadruimtes die je van binnen kan bezichtigen. Omdat het wrak vrij jong is, is er nog niet veel koraal aanwezig. Dit weerhoudt de vissen er niet van om beschutting bij het wrak te zoeken. Letterlijk duizenden vissen zwemmen om of in het gezonken marineschip rond.
Na het wrak een bezoek gebracht aan een van de koraaltuinen op een half uur varen vanaf de stad. Het koraal is hier niet zomooi als bij Mnemba, maar bevat minstens zoveel bewoners. Naast de eerder genoemde vissen, een aantal wat zeldzamere vissen gespot waaronder de Indian lion fish en leag scorpion fish. Terwijl de drukmeter de 50 bar grens bereikte en ik me klaarmaakte voor mijn tocht naar de buitenlucht, begon de dive master opeens druk te gebaren. Al snel bleek dat hij geen sepastische aanval had, maar duidelijk probeerde te maken dat hij een manta ray had ontdekt. En wat voor een! Een beest met een spanwijde van minstens 1,5 meter lag op de grond uit te rusten. Als klap op de vuurpijl kwam er een hawksbill turtle voorbij zwemmen. Zoals liefhebbers ongetwijfeld weten, is een ontmoeting met laatstgenoemde bijzonder, omdat hij met uitsterven wordt bedreigd. De leeftijd van een schildpad kun je redelijk nauwkeurig schatten aan de staat en kleur van zijn schild. De hawksbill turtle die we hebben gezien, was minstens 200 jaar oud. Een leeftijd die op zijn minst indrukwekkend te noemen is! Een mooier einde van mijn duik had ik me niet durven wensen! Voorlopig zit het duiken er niet meer in, vanwege het regenzeisoen. Tot en met april is het zicht nogal beperkt en barst het van de kwallen. Misschien maar goed ook, want ik schijn hier ook nog een onderzoek uit te moeten voeren....

NIEUWE MEIDEN
Had graag wat langer in StoneTown wilen blijven, maar een afspraak bij mijn stagebedrijf gooide roet in het eten. Het voordeel van mijn vroege vertrek: ik heb een goede reden om nog een keer terug te komen. Wil nog steeds op specerijentoer, op zoek naar de Red Colubus Monkey in het Jozani Forest en een dagje naar het slaveneiland.
Terug in Dar es Salaam bleek dat er 3 nieuwe Nederlandse meiden zijn geariveerd, twee van de TU Delft en een afgestudeerde TEMAAT die een paar maanden vrijwilligerswerk komt uitvoeren. Gezellig hoor, al die meiden! Ben van het weekend met een groepje naar de Bollywood hit Kishna geweest. Een bijzondere ervaring: een Bollywood film bewonderen tussen allemaal Indiers in een gekoelde bioscoop in het snikhete Afrika.

Nog leuke of interessante verhalen uit Nederland?